Dadi wong jujur ing
jaman kang ora
nggenah iki
pancene ora
gampang. Akehe wong wis
padha nekat ngalalke
sakabehanecara kanggo
nggayuh tujuane dhewe-
dhewe. Malah ana
sakperangane wongsing
kandha “jujur marake ajur”.
Sapa jujur bakale ora
keduman apa-apa. Mula aja
nggumunyen laku korupsi,
nyolong dhuwite rakyat sak
negara dadi laku kang
ngambra-ambra ing negara
iki.
Durung suwe iki Mbok
Wedhok ngenehi palaporan
yen jebul dhuwit bayaran
listrik kang biasane dititipake
tangga cedhak omah wis
antarane telung wulan ora
dibayarake marang petugas
PLN. Critane ing esuk-esuk,
Teh Neneng teka medhayoh
lan ngabari yen sedina
sakdurunge ana petugas PLN
kang teka nagih bayaran
listrik sing wis nunggak telung
sasi. Lha terus terang wae,
Mbok Wedhok lak langsung
kaget girap-girap.
Biasane dheweke rumangsa
ora telat nitipake dhuwit
listrikning Mbak Tum tangga
cedhak ngomah. Iki kok ujug-
ujug ora ana kenthang
kimpule genah-genah ditagih
mbayar meneh.
Akhire kanggo nlisik dhuwit
mau, Mbok Wedhok lan Teh
Neneng sepakat ethok-ethoke
ora genah dhodhok
perkarane.Ning semono,
mengko Teh Neneng sing arep
nakokake langsung marang
Mbak Tum.
Nalikane bener-bener
ditakokake, Mbak Tum
kandha yen pancene wis
telung sasi dhuwit titipan
listrik mau ora dibayarake
ning petugase. Dhuwit mau
kepekso dienggo kanggo
nutup utange. Mbak Tum
banjur takon,”Lha si Teteh
(Mbok Wedhok) apa ngerti
bab kuwi?” Diwangsuli Teh
Neneng, “ Deke durung ngerti
kok!” Pesene Mbak Tum
sakbanjure supaya crita kuwi
aja nganti dingerteni Mbok
Wedhok. Deweke ora ngerti
yen jane Teh Neneng kuwi
duta kanggo ngorek
keterangan wae.
Mbayar dhuwit listrik ing
lingkungan kampung
kayadene ing panggonanku
pancen umume dikoordinir
bebarengan sak RW kareben
ora nganggu penggawean
warga ing saben dinane. Seko
kono mengko saben warga
dijaluki urunan minangka
beaya administrasi kanggo kas
warga. Rumangsa kepingin
sesrawungan apik karo tangga
teaparo ya mesti wae aku ora
kabotan. Lha wis antarane
meh rong taun iki, biasane
Mbok Wedhok nitip marang
Mbak Tum.
Jane kawit sepisanan nitip
dhuwit listrik mbiyen Mbok
Wedhok wis kandha yen Mbak
Tum kuwi tindak-tanduke
sarwa nyalawadi. Saben-saben
mbayar listrik yen dijaluki
struke mesti ngakune ora
diwenehi karo petugase. Lan
kawit kuwi yen wektune teko
setor menowo Mbok Wedhok
takon enteke piro mesthi le
njawab entek pitung puluh
ewu.
Sakjane karo wangsulan kuwi
Mbok Wedhok mesti wae
kurang percaya, ning nglabuhi
ndak ribut karo tanggane
dhewe yatrima ngalah.
Pakertine Mbak Tum lekas
kewiyak nalikane dheweke
nemoni masalah ditagih utang
ing sakwijine wong.
Critane, Mbak Tum kang
dhuweanak telu, sing
pembarep wis sekolah SMP,
nomere loro kelas lima SD,
lan ragile isih umur rong taun
mesti wae butuh ragad ora
sithik ing saben dinane. Apa
maneh bojonemung buruh
pabrik kang bayarane uga
pas-pasan.
Lha ndilalah Mbak Tum
kebujuk utang kanthi jaminan
masrahake kartu ATM nggone
bojone. Jarene nganggo cara
praktis mengkono ora perlu
jaminan werno-werno lan
dhuwit silihane bisa langsung
cair. Ning cilakane, urusan
mau ora dirembug karo
bojone.
Malah nganti sing nagih utang,
bojone lagi ngerti lan mesti
wae kaget. Sak rapet-rapete
wong nyimpen bathang, mesti
wae bakal konangan ambune
sing banger.
Minangka wong lanang mesti
wae bojone banjur nesu. Mula
perang bratayudha mesti wae
ora bisa diendhani. Swasana
omah-omah sing biasane
adhem ayem sakbanjure dadi
rame padudhan ing meh saben
dinane.
Akhire sakwijine dina Mbak
Tum nekad minggat. Ora jelas
ning ngendi parane. Pirang-
pirang dina bojone nggoleki
nanging ora ketemu. Digoleki
ning omahe sedulur-sedulure
ya ora ono. Sing ciloko bojone
wis kentekan dhuwit merga
pancen wis tanggal tengahan.
Wis ngono ATM-e digawa karo
wong sing ngutangi.
Ngilang pirang-pirang dina
akhire Mbak Tum njedhul.
Jebul sakwene lunga, dheweke
diumpetake karo ibu-ibu
tangga RT sing padha
sekongkol. Liwat ibu kuwi mau
mbiyene Mbak Tum dilantari
utang dhuwit.
Rumangsa kewiyak belange,
Mbak Tum sakbanjure arang
nangga. Saben dina mung ono
ngomah wae momong anake
ragil. Kayane dheweke
rumangsa isin. Apa meneh
karo Mbok Wedhok. Lha
mosok dhuwit listrik telung
sasi diembat!
Akhire kanggo mbayar
rekening listrik Mbok Wedhok
njajal nganggo cara liwat
bank. Lha tambah kaget
meneh. Mosok jebul listrik ing
sasi iki mung entek telung
puluh enem ewu ditambah
beaya administrasine rong
ewu. Welha jebul kebobolan
to nganti rong taun iki.
Biasane kandhane Mbak Tum
listrik mesti entek paling sithik
pitung puluh ewu. Wah elok
tenan ki…….
Durung sempat arep nemoni
Mbak Tum kanggo njaluk
keterangan tanggung jawabe,
malah keprungu kabar yeng
dheweke mudik ning ndesane
ninggal anak bojone.
Mesakake anak-anake sing
melu dadi korban. Mbok
menawa kuwi sing diarani
ngundhuh wohing pakarti.
Sing sapa nandur kabecikan
bakal uga ngundhuh
kabecikan. Ning kosok baline,
sing nandur tumindak culika
bakale nemu cilaka.
Ya wis diikhlaske wae. Nyebar
godhong koro. Luwih becik
perkara kaya mengkene
cukup disirep tekan sakmene
wae. Snajan dituntut tanggung
jawabe, mbok menawa uga
ora bakal ono gantine. Sing
penting ono hikmahe yen ing
jaman saiki kudu pinter-pinter
mercayani wong liya.
Ora gampang nemu wong
jujur ing jaman edan iki. Jebul
ora wong gedhe thok sing
korupsi, ning wong cilik yo iso
korupsi. Sing gedhe le korupsi
ya gedhe, sing cilik korupsine
ya cilik-cilikan. Ya mugo-mugo
wae keluputane Mbak Tum
diapura dening Pangeran, lan
mugo-mugo dheweke enggal
kapok lan tobat anggone
ngrugeni tangga. Becik ketitik
ala ketara!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar